CBCT از سینوسهای پارانازال

همانطور که مستحضر هستید، تکنولوژی Cone Beam CT (CBCT)، از جمله روش های پیشرفته تصویربرداری است که علی رغم اینکه مدت زمان زیادی از حضورش در دندانپزشکی و پزشکی نمی گذرد، توانسته است که نقش مهم و بسزایی در حل مشکلات جراحان ناحیه دهان و فک و صورت پیدا کند. از مزایای این روش تصویر برداری میتوان به دوز تابشی کم اشعه در قیاس با MDCT  اشاره کرد. در مطالعه Al Abduwani J و همکاران در سال 2016، متوسط دوز مؤثر بیمارانی که تحت تابش CBCT از منطقه PNS قرار گرفته بودند 0.27 میلی سیورت اعلام شده است که در مقایسه با بیمارانی که تحت تابش MDCT قرار گرفته بودند، 40% کاهش دوز مؤثر داشتند.در این مطالعه عنوان شده که مشاهده مورفولوژی استخوان در روش CBCT قابل مقایسه با MDCT بود. در این مطالعه CBCT به عنوان روش جایگزین MDCT معرفی شده که همزمان باعث کاهش دوز بیمار نیز می گردد. [1]

از مزایای دیگر CBCT می توان به رزولوشن بالای تصویری تا حد دهم میلیمتر اشاره نمود. مزیت مهم  دیگر آن وجود isotropic voxel  بعنوان واحد ایجاد تصویر می باشد که این امکان را فراهم می کند که بتوانیم در پلان های مختلف، تصاویری با کیفیت مشابه داشته باشیم.

تصویر برداری CBCT در مدت کوتاهی توانسته است نقش مهمی در بررسی استخوان فک، مفصل TMJ ، تروماهای فکی دندانی، دندان های نهفته و بررسی ضایعات ناحیه دندان ها و فک و صورت ایفا کند. با توجه به امکان مشاهده دقیق افزایش ضخامت مخاط در سینوس و بینی و همچنین ناحیهOsteomeatal complex ،  سپتوم و سایر نواحی استخوانی PNS و رابطه دقیق دندانها با سینوس ماگزیلاری در تصاویر CBCT، به تازگی نقش آن در بررسی حفره بینی وسینوس های پارانازال مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. از محدودیتهای CBCT می توان به کانتراست پایین بافت نرم اشاره کرد که به همین دلیل در بررسی مسائل پیچیده سینوسها (تومورها و ...) که نیاز به افتراق دقیق محتویات بافت نرم می باشد تهیه CT به جای CBCT پیشنهاد می گردد.

 

 

 

 

 

 

1.         Al Abduwani J, ZilinSkiene L, Colley S, Ahmed S: Cone beam CT paranasal sinuses versus standard multidetector and low dose multidetector CT studies. American journal of otolaryngology 2016, 37(1):59-64.